Για ποιο λόγο έργα που έχουν πληρωθεί από την Κοινωνία της Πληροφορίας να μην είναι προσβάσιμα στο κοινό;

Ο κ. Αλέξανδρος Ζούκας έκανε χθες ένα πολύ εύστοχο σχόλιο στην σελίδα http://openarchives.gr/view/210859 και δεν μπορώ παρά να το αναδημοσιεύσω εδώ καθώς πιστεύω ότι τα λέει πολύ ωραία και με εκφράζει απόλυτα:

Κύριοι, πολλές φορές επιχείρησα να αναζητήσω κάποιες πληροφορίες στο site σας και εις απάντηση έλαβα την βιβλιογραφική αναφορά ύπαρξης κειμένου που αναζητούσα, κι όχι του ίδιου του κειμένου. Και σήμερα αναζητώντας το περιοδικό "Αρχείον του Θρακικού Λαογραφικού και Γλωσσικού Θησαυρού" έφθασα στην "Ανέμη" όπου και πάλι από την επιλογή σας "δείτε το αρχείο" μου ξαναβγάζει την βιβλιογραφική αναφορά. Αν το αρχείο του περιοδικού δεν είναι προσβάσιμο στον καθένα η εντολή "δείτε το αρχείο" τι νόημα έχει; Την βιβλιογραφική αναφορά τη γνώριζα όταν έφθασα ως εσας. Βέβαια το θέμα είναι της "Ανέμης" και η μη προσβασιμότητα την οποία επίσης δεν καταλαβαίνω. Δηλαδή έργα που έχουν πληρωθεί από την "Κοινωνία της Πληροφορίας", και φυσικά έχουν γίνει ο 2ος ενίοτε και ο 3ος μισθός κάποιων Πανεπιστημιακών, με ποιά λογική δεν είναι προσπελάσιμα στο κοινό; Τι φοβούνται οι Πανεπιστημιακοί από την διάχυση της γνώσης; Την καρέκλα τους; Κάτι άλλο; Τέλος πάντων αυτό που συμβαίνει είναι τουλάχιστον απαράδεκτο και προσωπικά δεν θα το αφήσω να περάσει έτσι; Αυτά τα αρχεία είναι περιουσία του Ελληνικού λαού και δημιουργήθηκαν από το υστέρημα απλών ανθρώπων και μελετητών χωρίς την παχυλή πανεπιστημιακή αποζημείωση. Οι πανεπιστημιακοί αν θέλουν μπορούν να "προστατεύσουν" τα δικά τους γραπτά. Το δικαίωμα στην γνώση είναι αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε ανθρώπου κι επιπλέον ερευνητές υπάρχουν και εκτός των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, αν δεν το έχουν αντιληφθεί. Για να μην θυμίσω εδώ τις σπουδαίες και κυρίως πρωτότυπες εργασίες που γράφτηκαν από ανθρώπους κυρίως εκτός πανεπιστημίων και τις αντίστοιχες αντιγραφές και μεταφράσεις "σημειώσεων" που κυκλοφορούν στα πανεπιστήμια όλης της χώρας. Με λύπη Αλέξανδρος Ζούκας.

Αυτό που έχω να σχολιάσω εγώ είναι ότι η κατάσταση που περιγράφεται παραπάνω έχει αρχίσει να αλλάζει με την χρήση ιδρυματικών αποθετηρίων αλλά το θέμα είναι ότι η αλλαγή αυτή γίνεται πάρα πολύ αργά (όπως όλα τα πράγματα δυστυχώς στην Ελλάδα).

Πως νομίζετε εσείς οτι μπορούμε να πιέσουμε προς την κατεύθυνση της ευρύτερης εφαρμογής της ανοικτής πρόσβασης στις ακαδημαϊκές δημοσιεύσεις;